Kimi sesler bağırmaz.
Sadece sızar.
Bir çadırın altında, bir hücrenin köşesinde, bir mikrofonun önünde titreyen
parmaklarda…
Ve bazen bir şarkı, bir bildiri kadar yakıcı olabilir.
Phil Ochs yalnızca bir müzisyen değildi.
Protestonun tınısıydı.
Kırılgan bir vicdandı.
Adaletin eksik olduğu her yerde gitarını susturmayı reddeden bir yolcuydu.
Ochs’un şarkılarıyla yankılanan sokaklar hâlâ sessizliğini bozmayı bekliyor.
Çünkü bazen özgürlük, yüksek se ...