Hayat denilen yolculuk hem çok kısa hem de türlü sevinçlere ve hüzünlere gebedir. Sevinçler kadar hüzünler de olmalı ki insan olduğumuzu hatırlayalım. İnsan olduğumuzu hatırladıkça tahammül etme ile sabretme arasındaki o ince çizgiyi tutturabilelim. En büyük sıkıntılara hamdetmeyi bilerek arkasından gelecek ferahlıklara şükretmeyi de unutmayalım. Aile kale gibidir, insanın kendini en güvende hissettiği yerdir. Sağlamdır, sırtını yaslayabileceği duvarlarla yükselir. Zihinsel ve duygusal dayanıkl ...