ben, yeryüzünün yaşlı şairlerinden biri,
taşların, otların, kuşların dilini
çözmüş sanırdım kendimi,
ne büyük aldanış!
oysa Gazzeli çocuklar üstüne
insanların kendi diliyle
konuşmak istemeye göreyim,
hemen titriyor, boğuklaşıyor sesim.
ve orada bombalanan okulların, hastanelerin,
yerle bir edilen vicdanın
yıkıntıları içinden yükselen
katıksız, falsosuz
ve hayat gibi de haklı
sesini, insan yüreğinin
çıkarmakta, bilsen,
nasıl da zorlanıyorum!