Sevgili Efruz!
Hakikati görüldüğü gibi, edebiyat yapmadan yazmak istedim. Başarabildim mi? Bilmiyorum. Fakat okuyunca samimiyetimin derecesini herkesle beraber sen de anlayacaksın. Herkes seni -bizzat kendi kadar- tanır, Efruzcuğum, bugün hiç kimse sana yabancı değildir; çünkü sen “hepimiz” değilsen bile “hepimizden bir parça”sın…
Ö. S.