“Çok hasta olduğum zaman, ateşim kırka yaklaştığı zaman ellerim büyür. Dev gibi ellerim olur. Çoğunca çocukluğum- da olurdu.
— Ellerim büyüyor, derdim.
Büyükanam, yahut anam ellerimi soğumuş elleri içine alır- lardı, “Yok bir şey, yavrum yok bir şey! Bak benim elimde ellerin”, derlerdi. Sakinlerdim bir iki dakika. Yine büyürdü ellerim.
Ellerim büyürdü ellerim. Ellerim ne kadar büyürdü aman yarabbi? Sokağa çıktığım zaman soğuktan ellerim ...