“Ey gönül, ey gönül, neden bu kadar gamla dolusun. Yıkıksın, kırık döküksün ama tılsımlı bir
definesin sen.
Meleklerin secde etmeleri emredilen kadri yüceltilmiş bir varlıksın. Bildiğin gibi değil, her
varlıktan daha olgun daha ilerisin sen.
Ruhsun, Cebrail’in üfürmesiyle eşsin. Tanrı’nın sırrısın, Meryem’in oğlu İsa gibisin sen.
Kendine hoşça bak, âlemin özüsün sen. Varlıkların gözbebeği olan insansın sen.”
Su, toprak, hava ve ateş…
Yaratıldığı günden beri âşı ...